Historia klubu

Rys historyczny

Sanocki Klub Łyżwiarski “Górnik” powstał w lutym 1980 roku. Założycielami byli działacze i sympatycy łyżwiarstwa szybkiego oraz pracownicy Sanockiego Zakładu Górnictwa Nafty i Gazu (SZGNiG). Powstaniu klubu sprzyjało oddanie w Sanoku toru sztucznie mrożonego do jazdy szybkiej na lodzie, jak również dużo chętnej młodzieży do uprawiania tego sportu.

Prezesem Klubu, powołanego na Walnym Zebraniu w dniu 26 lutego 1980 r. został Roman Nycz – Z-ca Dyrektora SZGNiG. Na głównego trenera powołano Grzegorza Wysockiego nauczyciela WF w Szkole Podstawowej nr 4 w Sanoku. Funkcję Prezesa Honorowego powierzono jednemu z inicjatorów powstania klubu Dyrektorowi Naczelnemu SZGNiG Bolesławowi Królowi.

Na Walnym Zebraniu Członków Klubu , w 1985 roku, nastąpiła zmiana na stanowisku Prezesa Klubu. Nowym Prezesem wybrano Stanisława Sawickiego – Głównego Księgowego SZGNiG. Sekretarzem Klubu została Anna Bielec, a skarbnikiem Janusz Bojarczuk.

Klub umacniał się organizacyjnie i rozwijał szkoleniowo. Zwiększyła się ilość zawodniczek i zawodników, przybyło nowych trenerów i instruktorów.

Zakupiono dla toru lodowego w Sanoku prototypową, produkcji krajowej, foto-celę – do elektronicznego pomiaru czasu na zawodach łyżwiarskich. Corocznie  od 1984 roku klub jest organizatorem Zawodów Barbórkowych dla uczczenia święta górniczego – tradycyjnej Barbórki. Do tej pory odbyło się już 19 edycji tych zawodów. ( o Zawodach Barbórkowych informujemy tutaj ).

Górnik był też współorganizatorem biegów maratońskich na łyżwach – były to tzw. Biegi Walterowskie. Odbywały się one przez kilka lat w marcu , a miały na celu popularyzację biegów długich na łyżwach i  przedłużenie  okresu startowego.

W tym okresie kadrę trenersko-instruktorską stanowili: Grzegorz Wysocki, Tadeusz Wysocki, Edward Pilszak oraz Marek Drwiega i Wiesław Uczeń – którzy są trenerami klubowymi do tej pory.

Oprócz wymienionych już zawodniczek i zawodników do wyróżniających się , którzy osiągali wtedy wysokie wyniki sportowe zaliczyć należy: Barbarę Oklejewicz – Koźmę, Dorotę Dyjak, Ewę Jakubaszek, Edwarda Koźmę, Romana Pawłowskiego, Jana Mazura, Krzysztofa Husaka, Mariusza Mikosia.

W maju 1992 roku  nastąpiła zmiana na stanowisku Prezesa klubu.

Kolejnym Prezesem wybrano Ryszarda Szwasta – Kierownika Działu SZGNiG w  Sanoku. Sekretarzem wybrano ponownie  Annę Bielec, a Skarbnikiem Janusza Bojarczuka.

Anna Bielec pełniła tę funkcję do kwietnia 1994 r, kiedy to zginęła w wypadku drogowym.

Na wakującą funkcję Sekretarza wybrano Tadeusza Mleczkę byłego Prezesa Okręgowego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego w Krośnie z siedzibą w Sanoku.

Okres lat 90-tych charakteryzował się zmianami w działalności klubów. Ograniczenia w finansowaniu dotknęły też SKŁ “Górnik”. Skutkowało to przede wszystkim coraz mniejszą ilością trenujących dzieci i młodzieży.

Kiedy w latach 80-tych w klubie było około 200 zawodniczek i zawodników , tak w tym okresie ilość ta nie przekraczała 80 –ciu.

Jednak dzięki  staraniom Zarządów klubu oraz wysiłkowi i zaangażowaniu trenerów wyniki sportowe były coraz lepsze.

Aktualnie w klubie trenuje ponad 60 zawodniczek i zawodników, z tego w ubiegłym sezonie startowało 10 zawodniczek i 30 zawodników.

Dobrą tradycją w klubie są co roczne podsumowania  sezonu. Organizowane one były w Ośrodku Wczasowym – Rajskie nad zalewem Solińskim, a od kilku lat w Strachocinie na terenie Podziemnego Magazynu Gazu. W imprezie tej zawsze uczestniczą przedstawiciele władz administracyjnych i samorządowych miasta i powiatu, dyrekcji SZGNiG oraz sponsorzy. Podsumowaniu towarzyszy zazwyczaj nagradzanie najlepszych zawodniczek i zawodników.

W sezonie 1999/2000 uroczyście obchodzono w klubie 20-lecie działalności. Z tej okazji zostało zorganizowane spotkanie działaczy szkoleniowców i wychowanków klubu z przedstawicielami władz administracyjnych województwa powiatu i miasta. Byłym działaczom, szkoleniowcom i zawodnikom przyznano pamiątkowe dyplomy i listy dziękczynne oraz srebrne i złote Odznaki PZŁS. Klub został wyróżniony pamiątkowymi pucharami i dyplomami od władz województwa powiatu i miasta. W czasie obchodów Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego odbył swoje posiedzenie poświęcone miedzy innymi problemom łyżwiarstwa szybkiego w mieście, a w dowód uznania, za wieloletnią działalność przyznał klubowi Złotą Odznakę PZŁS. Sportową częścią uroczystości były Zawody Barbórkowe o Lampę Górniczą.

9 czerwca 2004 roku  SKŁ “Górnik” podsumowywał swoją 4 -letnią działalność. Na Walnym Zebraniu Członków przyjęto Kierunki Działania na  kolejną kadencję i wybrano władze.

Nowym Prezesem został Jarosław Adamczuk – Główny Księgowy zakładu patronackiego – Oddziału Sanockiego Zakładu Górnictwa Nafty i Gazu w Sanoku.

Pierwsze sukcesy

Pierwsze sukcesy zaczęli odnosić młodzicy i juniorzy młodsi.

W sezonie 1983/1984 na Mistrzostwach Polski Młodzików – Srebrna Łyżwa, które odbyły się w Zakopanem Jacek Czytajło zdobył 3 złote i 1 srebrny medal, a Katarzyna Jaklik – medale: srebrny i brązowy.

Na XI Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży – Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych – 5 medali brązowych zdobył Adam Iwaniszyn.

Zanotowano szereg osiągnięć sportowych.

Najlepszymi zawodnikami Górnika, którzy reprezentowali Polskę na Mistrzostwach Europy i Mistrzostwach Świata Juniorów byli Piotr Krysiak, Artur Drwięga, Joanna Staszkiewicz i Angelika Bednarz.

Piotr Krysiak  w 1988 r. na Mistrzostwach Europy w Hadze  zajął w wieloboju wysokie 15 miejsce, a w Mistrzostwach Świata w Medeo był 30 –ty.

Artur Drwięga trzykrotnie startował na Mistrzostwach Świata Juniorów.

W 1988 r w Seulu był 15 w wieloboju, a rok później zajął 14 –te miejsce w Kijowie.

Angelika Bednarz uczestniczyła w Mistrzostwach Świata Juniorów w 1992 r. w Warszawie i rok później w Baselga di Pine – Włochy.

 Na torach lodowych w kraju i za granicą startowali wychowankowie trenerów Wiesława Ucznia i Marka Drwięgi: Małgorzata Staszkiewicz, Agnieszka Szałkiewicz, Katarzyna Wójcicka, Barbara Tutak, Krzysztof Rysz, Robert Kustra, Daniel Załączkowski, Bartłomiej Haduch, Damian Sobolak. ( Pisani kursywą startują aktualnie ).

Największym  sukcesem był start Katarzyny Wójcickiej  na XIX Igrzyskach Olimpijskich w Salt Lake City w 2002 r.

Katarzyna Wójcicka medale na Mistrzostwach Polski zaczęła zdobywać w 1994 r., jako młodziczka, kiedy to wywalczyła na Mistrzostwach Polski Młodzików 3 medale brązowe. Rok później były to już 4 złote i 1 brązowy medal. Na dwóch kolejnych Ogólnopolskich Olimpiadach Młodzieży zdobyła

7 złotych, 2 srebrne i 1 brązowy medal. Uzyskiwane wyniki kwalifikowały Ją do startów na Mistrzostwach Polski Seniorów. W tym czasie wywalczyła 1 medal srebrny  na 500 m i brązowy w wieloboju sprinterskim.

Kolejne starty tej zawodniczki przynosiły Jej wiele sukcesów w Mistrzostwach Polski Juniorów ( starszych), Młodzieżowców i Seniorów.

Startując w kategorii juniorów startowała również w Mistrzostwach Polski Seniorów. Z reguły na tych zawodach zajmowała pierwsze miejsca. Już w pierwszym roku startów w kategorii juniorów ( starszych ),  zdobyła dla klubu 9 złotych medali,  1 srebrny i 1 brązowy ( w tym  wszystkie złote w kategorii juniorów ), Mistrzostwo Polski w Wieloboju Sprinterskim oraz na 500, 1500 i 3000 metrów. Co roku pomnażała dorobek medalowy.

Ustanowiła większość rekordów Polski w kategorii Juniorów i Seniorów.

Startowała na Mistrzostwach Europy, Pucharze Świata i Mistrzostwach Świata.

Katarzyna Wójcicka odeszła z klubu, ze względów rodzinnych, w roku 2003. Obecnie mieszka w Zakopanem i jest zawodniczką AZS Zakopane.

Agnieszka Szałkiewicz specjalizowała się w biegach sprinterskich. Największe Jej sukcesy to zdobycie w sezonie 1997/1998  wicemistrzostwa Polski w wieloboju sprinterskim  i na dystansie  500 m oraz Pucharu Polski na 500 m w sezonie 1998/1999.

Dobre wyniki uzyskiwała też Małgorzata Staszkiewicz  wielokrotna medalistka  Mistrzostw Polski Młodzików, zdobywczyni, w sezonie 1998/1999,  Pucharu Polski na dystansie 1500 m.

Bardzo dobrze zapowiadała się Barbara Tutak. Była najlepszą młodziczką w kraju w sezonie 1999/2000. Zwyciężyła wówczas na wszystkich dystansach i wieloboju na Mistrzostwach Polski Młodzików. Na zawodach miedzy narodowych w Heerenveen i Collalbo ustanowiła rekordy Polski Młodzików na wszystkich dystansach i  w wieloboju. Wyniki uzyskane przez Nią, na zawodach w Heerenveen, na 1500 m i w wieloboju sprinterskim są aktualnymi rekordami Polski Młodzików. Barbara Tutak bardzo wcześnie zrezygnowała z uprawiania łyżwiarstwa motywując swoją decyzję brakiem czasu na naukę w szkole średniej.

W tym okresie wiele osiągnięć zanotowali też zawodnicy Górnika.

Krzysztof Rysz startując w kategorii młodzików, a później juniorów młodszych zdobywał medale na Mistrzostwach Polski w tych kategoriach oraz ustanowił wiele rekordów Polski młodzików i juniorów. Rekord Polski Młodzików w wieloboju sprinterskim, ustanowiony w Collalbo w 2000 roku, do tej pory nie został pobity.

Bartłomiej Haduch  był wielokrotnym medalistą Mistrzostw Polski Młodzików, a obecnie w kategorii juniorów młodszych plasuje się na trzecim miejscu w Polsce.

Wśród chłopców najlepsze wyniki uzyskiwał Robert Kustra.

Przez ostatnie 3 sezony startował na Mistrzostwach Świata Juniorów – kolejno w Collalbo, Kuschiro i Roseville. Najlepszy wynik uzyskał w japońskim Kuschiro zajmując na 5000 m  10 miejsce, a w wieloboju  21- sze.. Na zawodach Nordic Junior Games w Berlinie  zajął medalowe – 3 miejsce, na 5000 m., a uzyskany wynik był rekordem Polski Juniorów. Startował w grupie “B” Pucharu Świata w Hamar oraz na zawodach miedzy narodowych w Inzell, Erfurcie, Heerenveen i Collalbo.

Robert Kustra jest aktualnie członkiem kadry narodowej juniorów – przygotowujących się do startu na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie. Jest wielokrotnym medalistą Mistrzostw Polski we wszystkich kategoriach wiekowych.

Obiecujące wyniki szczególnie na 500 m uzyskuje Daniel Załączkowski. Jego rekord na 500 m. jest ósmym wynikiem w Polsce.  W ubiegłym sezonie 2003/2004 udanie startował w Pucharze Polski:  na dystansie 500 m zdobył

pierwsze , na 1500 m – drugie,  a na 1000 m trzecie miejsce. Jest też medalistą Mistrzostw Polski Juniorów.

Robert Kustra i Daniel Załączkowski posiadają klasę mistrzowską.